Onze Berner Sennen puppy Bollie is inmiddels alweer ruim een halfjaar oud! De kleine pluizenbol heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een puberende bink. Alhoewel ik via mijn Instagram regelmatig foto’s en stories plaats, is het toch wel even leuk om zijn ontwikkeling en onze ervaring van de afgelopen (op)groeiperiode te delen. Zet je schrap voor weer een heleboel heerlijke verhalen en foto’s van onze knapperd.

Nu ik even terugkijk in het archief, zie ik dat de laatste (p)update van augustus 2019 is, oh my! Nou, in die tijd is er onwijs veel gebeurd. Ik sloot de laatste (p)update af met een aftelperiode. Het zou toen nog maar een paar weken duren voordat we ons nieuwe gezinslid konden ophalen. Ik liet jullie zelfs nog een beetje in spanning over de naam, haha! Laten we de draad gewoon weer oppakken bij waar we waren gebleven: eind augustus 2019.

Wekelijks op puppybezoek

Wouter en ik leefden vanaf het moment dat we wisten dat er een pup voor ons was echt toe naar het moment dat we zouden horen welke van de 9 reutjes bij ons mocht komen wonen. Eind augustus 2019 tijdens ons wekelijkse bezoek aan de fokker (en inmiddels goede vrienden) liep ons hart dan ook over toen we hoorden dat Reu A voor ons gereserveerd was. Dat moest natuurlijk gelijk even op foto vastgelegd worden!

De fokster vond Reu A namelijk goed bij ons passen: het is een lief ventje, maar heeft ook de nodige aandacht en begeleiding nodig met zijn sterke karaktertje. Omdat ik vanuit huis werk en dus veel thuis ben, zit die begeleiding wel goed moet de fokster gedacht hebben. En daar had ze natuurlijk helemaal gelijk in. Met veel tijd, aandacht en geduld zal onze viervoeter opgroeien tot een welgemanierde stoere huisvriend.

Opladen in Italië

Na het puppybezoekje eind augustus vlogen Wouter en ik naar Italië voor een goede week vakantie. Samen met mijn schoonfamilie hebben we ons in Lasize tegoed gedaan aan het Italiaanse eten, gezellig shoppen en luieren op een bedje bij het zwembad. Nog even opladen voordat het puppyfeest zou beginnen, zullen we maar zeggen 😉

Huis puppyproof maken

Eenmaal terug van vakantie maakten we in september 2019 ons huis ‘puppyproof’. We kochten de laatste noodzakelijke items, zoals een puppyren (heel handig!), en borgen breekbare spullen op. Uiteraard brachten we na onze vakantie ook nog gauw even een bezoekje aan de fokker. Tijdens dat bezoekje konden we alle 10 de pups (waarvan 1 teefje en 9 reutjes) voor de laatste keer bij elkaar zien. Een dag later werden de eerste pups opgehaald door hun nieuwe baasjes.

Weten we zoal gekocht hebben? Lees dan ook Berner sennen puppy – (p)update augustus 2019

Puppy ophalen

Op 20 september 2019 was het dan eindelijk zover: we gingen ons nieuwe vriendje ophalen! Ik had echt een beetje de zenuwen in mijn buik toen we onderweg waren. Een paar tranen heb ik dan ook wel gelaten. Wat een geluk! Ik kon het gewoon nog even niet helemaal beseffen en was tegelijkertijd door het dolle heen.

Maak kennis met ‘Bollie’!

Eenmaal aangekomen bij de fokster verdwenen al die zenuwen als sneeuw voor de zon. Onze ‘Bollie’ rende heerlijk heen en weer in de tuin en het was natuurlijk weer knuffelen en spelen geblazen. We handelden de laatste formele documenten af, poseerden samen met de fokster voor de foto en reden toen met Bollie richting Brielle. Ik weer janken natuurlijk, haha!

De terugreis naar huis zat ik samen met Bollie achterin. Die stoere bink vond het allang prima. Hij piepte amper, keek door het raam naar buiten en kroop toen lekker op mijn schoot om vervolgens in slaap te vallen. Bij thuiskomst had hij niet eens zin om wakker te worden, maar ging uiteindelijk toch overstag omdat hij moest plassen.

In zijn nieuwe, felgekleurde oranje tuigje liep hij zelf richting onze voordeur. Uiteraard hielpen die lekkere hondensnoepjes ook wel 😉 We vonden het belangrijk dat zijn eerste ervaring met ons huis (en alle geuren en geluiden) positief zou zijn. Dus we beloonden hem uitbundig toen hij zelf over de drempel stapte en op onderzoek uitging. Al snel had hij zijn eerste speelgoed gevonden, net als zijn voerbakken. We lieten hem gewoon even lekker begaan. Op zijn eigen tempo liep hij door het huis, speelde met zijn knuffels en dronk water in de keuken.

Ik rommelde ondertussen ook wat aan door de vaatwasser uit te ruimen en wat te drinken in te schenken. Allemaal geluiden die voor hem al snel genoeg heel bekend zouden zijn. En ik moet zeggen dat hij niet gauw ergens van opkeek. Van al die indrukken werd hij al gauw moe en zocht daarom een lekker plekje om te slapen. Dat werd een aangenaam plekje onder de stoel, waar hij toen nog onder paste, haha!

De eerste nacht met een puppy

In onze woonkamer hadden we de grote puppyren (gekocht bij puppyren.nl) al opgebouwd (6 onderdelen van ongeveer een meter breedte en precies 1 meter hoog). In de puppyren lag zijn slaapmat, wat speeltjes, lekkere dekentjes en een trainingspad. De eerste nacht zou ik beneden slapen bij Bollie. Wouter stelde voor om samen beneden te slapen, maar als het een zware nacht zou worden dan zouden we beiden gebroken zijn. Eén van ons had dan in elk geval een goede nachtrust te pakken om eventueel de tweede nacht over te nemen.

Rond een uurtje of 11 ‘s avonds lieten we Bollie nog even een plasje doen buiten. Dat duurde nog even, want meneer rook natuurlijk allerlei nieuwe luchtjes. Uiteindelijk was het zover en vervolgden we ons avondritueel met een knuffelsessie en wat lekkers in de puppyren. Op die manier werd ook het slapen in de puppyren een positieve ervaring. Ik moet zeggen, Bollie vond het eigenlijk allemaal wel best en lag na een kort protest binnen no-time te slapen. Om 00.30 uur ging het licht uit.

Rond 03.00 uur werd hij voor de eerste keer wakker. Hij piepte wat en al gauw merkte ik op dat hij een nummer 2 (in tweevoud) had gedaan. Helemaal niet erg. Ik zette Bollie even buiten (waar hij niets deed), ruimde alles op en zette Bollie vervolgens weer terug in de puppyren. Dat laatste vond hij eigenlijk niet zo leuk. Meneer wilde natuurlijk veel liever spelen en kroelen. Logisch, maar wederom na een klein protest viel hij weer in slaap tot 04.30 uur. Toen had hij een plas gedaan op het kleed. Bollie weer even buiten gezet (wederom deed hij niets), kleed opgeruimd en weer terug de puppyren in. Hij sliep daarna tot 06.45 uur. Slechts twee keer wakker. Heel netjes dus!

Goed om te vertellen (en handig als je een pup hebt of verwacht): elke keer vanaf het moment dat ik Bollie in de puppyren deed, ging ik erbij zitten en fluisterde (in het donker) tegen hem dat het allemaal goed was. Dat hij lekker kon gaan slapen en dat hij zo’n lieve jongen was. Dat fluisteren werkte erg goed. Bollie werd er namelijk heel rustig van. Zodra ik begon te fluisteren, ging hij liggen en zakte langzaam in slaap. Na 15 tot 20 minuten stond ik dan zachtjes op en kroop ook weer onder een dekentje op de bank.

Omdat de eerste nacht eigenlijk zo goed ging, hebben we de tweede nacht onze wekker gezet en allebei boven geslapen. Het grappige was dat Bollie dat eigenlijk wel prima vond (na een kort protest toen we de woonkamer uit gingen). Al snel ging hij lekker liggen en viel als een blok in slaap. Toen de eerste wekker ging (ik denk rond een uur of 02.00/03.00 lag meneer nog heerlijk te ronken. Hij wilde niet eens naar buiten, haha! Dat hebben we even zo volgehouden, maar we merkten al heel snel dat Bollie zijn behoeftes op de trainingspad deed. Hierdoor was het voor ons niet nodig om er ‘s nachts nog eens extra uit te gaan.

De eerste weken

Oh, die eerste weken. Die vlogen voorbij! Heerlijk cliché, maar alles klopt wat ze zeggen. De tijd ging te snel. Wij hebben daarom ook – op advies van vele anderen – heel veel foto’s gemaakt van de puppyperiode. Uiteindelijk hebben we zelfs een heuse puppy fotoshoot bij Dako Fotografie gedaan. Echt een aanrader!

Zindelijkheid

Naast het vele spelen zijn we gelijk begonnen met zindelijkheidstraining. We hebben daarbij gekozen voor een trainingspad. Pups kunnen nu eenmaal nog niet lang hun plas ophouden en elke keer als ze een activiteit hebben ondernomen (spelen, eten, etc.) kun je er donder op zeggen dat ze moeten plassen. Bij Bollie was dit niet anders. Na een activiteit moest hij inderdaad nodig plassen of poepen. Hij had bij ons twee mogelijkheden: op de trainingspad of buiten in de achtertuin.

Nu denk je misschien “Lieten jullie Bollie dan niet uit buitenshuis?”. In verband met inentingen is het de eerste twee weken aan te raden om een pup niet op plaatsen te laten komen waar veel andere honden zijn (geweest). Omdat ze dan nog niet zijn ingeënt, lopen ze het risico om ziek te worden. Pas na de entingen is het ‘veilig’ om met de pup buiten te gaan lopen etc.

De trainingspad (die je gemakkelijk kunt verschonen) lag bij ons middenin de kamer. Je ziet hem de trainingspad op verschillende foto’s in deze blog. Vanaf zijn voerbak en speelplek kon Bollie er snel bij zijn. Als hij de neiging had om te gaan plassen (dat zie je op een gegeven moment echt aan je eigen hond) pakten we Bollie op en zetten hem op de trainingspad. Als hij daar dan zijn plasje deed (en soms ook een nummer 2) beloonden we hem met iets lekkers. Dat werkte onwijs goed! Bollie had al snel door dat hij daarop zijn ‘ding’ mocht doen.

De trainingspad hebben we in de weken die volgden langzaamaan steeds verder naar de achterdeur verplaatst. Bollie kon het ook steeds beter ophouden. Natuurlijk als hij uit zichzelf buiten een plasje deed, beloonden we hem ook met iets lekkers. Toen de trainingspad helemaal bij de achterdeur lag, werd het tijd om Bollie te leren om al zijn plasjes buiten te doen. We haalden de trainingspad dan ook overdag weg en lieten de achterdeur op een kier staan (ik was de hele dag thuis).

Op een paar ongelukjes na begreep hij al snel dat hij buiten zijn plasjes moest doen. Soms was ik net niet snel genoeg om Bollie op te pakken en buiten te zetten, maar met een beetje geduld en veel belonen had hij binnen no-time de juiste plek gevonden. Ik kan je niet vertellen hoe trots ik was toen hij het voor de eerste keer uit zichzelf deed. Ik geloof dat ik de hele familie met het goede nieuws heb geappt, hahaha! Het was gelukt: Bollie was na ongeveer 4 weken geheel zindelijk. ‘s Nachts lieten we de trainingspad nog wel in zijn puppuyren staan en ook daar deed hij dan netjes zijn plasjes en nummer 2’s op. Ook als we op visite gingen, namen we de trainingspad mee en deed Bollie netjes zijn plasjes op de trainingspad.

Die zindelijkheidstraining is best intensief kan ik je vertellen. Je moet soms ogen in je rug hebben, maar omdat ik vanuit huis werk kon ik vrijwel elke move in de gaten houden. Als ik maar merkte dat Bollie onrustig werd en ging lopen draaien, nam ik hem mee naar buiten (in de achtertuin). Dat heeft best wel wat energie gevergd. En ja, soms stond ik voor niets met Bollie buiten. Dan dacht hij waarschijnlijk iets van: ‘joh, dit is leuk: we gaan spelen!’. De momenten dat Bollie lag te slapen, heb ik dan ook gekoesterd. Dan kon ik even ongestoord (door)werken 😉

Commando’s

Naast de zindelijkheidstraining hebben we Bollie vanaf het begin ook de nodige commando’s geleerd. Het eerste commando wat hij onwijs snel onder de knie had, was ‘zit’. In totaal kent Bollie nu de volgende commando’s en trucjes:

• zit
• poot
• plasje doen
• spreek
• af
• nee (als hij iets doet wat niet mag)
• blijf
• stop
• naast
• laag
• terug
• buikkie buikkie (dan gaat hij op zijn rug liggen en wordt zijn buikje geaaid)
• geef kusje
• op
• wil je naar binnen? (een blaf = ja)
• wil je naar buiten? (een blaf = ja)
• plaats
• zachtjes (dat pakt hij een snack extra voorzichtig uit onze handen)
• staart (dan houdt hij zijn staart naar beneden wat soms wel handig is rondom een tafel)
• ga maar eten

Best wel wat hè? Op dit moment ben ik bezig om Bollie nog ‘draai’ te leren. Dat lijkt me wel leuk als hij een kluifje krijgt bijvoorbeeld. In het begin zijn we begonnen met de simpele commando’s. Dit deden we tijdens rituelen als eten geven en uitlaten. Binnen no-time had Bollie door dat hij voordat hij zijn eten kreeg, eerst moest gaan zitten, een poot moest geven, moest spreken of af moest. De commando’s trainden we ook los met behulp van beloningssnacks. Zodra hij een commando goed uitvoerde, kreeg hij een snack of veel knuffels. Aandacht is namelijk ook een grote beloning.

Tijdens het trainen van de commando’s maakten we gebruik van verschillende toonhoogtes in onze stem. Hoge tonen betekenen dat we blij en enthousiast zijn. Lage tonen – bijvoorbeeld met het commando ‘nee’ -betekenen dat Bollie een grens overgaat waar we niet blij mee zijn. Het verschil tussen hoog en laag, of positief en negatief snapt hij inmiddels heel goed.

Puppycursus

Toen Bollie 9 weken oud was, zijn we gestart met puppycursus bij Kynologisch Nederland in Hellevoetsluis. Ik noem dit ook wel apenkooien, maar dan voor honden. Het is eigenlijk een groot pretpaleis met verschillende oefeningen en toffe hindernisbanen. Bollie vond het vanaf het eerste moment fantastisch. Hij reageerde heel goed op andere honden, had de grootste lol in onder andere de ballenbak (zie hieronder) en won direct de harten van de begeleiders.

De puppycursus bestond uit 1 theorieles en 3 praktijklessen van telkens een uurtje. Na een uur banjeren, spelen en socialiseren konden we Bollie echt opvegen. Zo’n uur is behoorlijk intensief voor een jonge hond en zeker voor een pup. Het grote voordeel was dan wel dat hij bij thuiskomst lekker een paar uurtjes ging slapen.

Mijn verwachting van een puppycursus was dat we aan de slag gingen met commando’s, maar dat was helemaal niet de opzet. De nadruk ligt op het overwinnen van letterlijke en figuurlijke obstakels. Spelenderwijs leren om de weg te vinden in een parcours (met gekke geluiden van onder andere blikjes), door een buis te lopen en door een ballenbak te rennen. Dat laatste was favoriet bij Bollie. De bedoeling is natuurlijk dat ze door de ballenbak naar hun baasje(s) rennen, maar Bollie vond al die ballen veel te leuk. Haha! Wij vonden het in elk geval een fijne en prettige puppycursus en merken dat Bollie er baat bij heeft gehad. Ook nu nog!

Na de puppycursus zijn we niet doorgegaan met de basiscursus. Het tijdschema was voor ons niet te doen. Vier weken lang, drie dagen in de week ‘s avonds naar cursus op maandag-, woensdag- en vrijdagavond. Dat werd ‘m voor ons helaas niet. We konden het jammer genoeg niet combineren met ons werk, maar zoals je hiervoor al hebt gelezen: we hebben Bollie zelf al de nodige commando’s geleerd. Dus het is helemaal goedgekomen hoor 😉 Zo’n basiscursus of vervolgcursus is ook niet verplicht. Al kun je er als hondeneigenaar wel veel van leren! Zeker als het je eerste hond is. Bollie is wel onze eerste hond samen, maar hiervoor hebben zowel Wout als ik honden gehad. We wisten dus heel goed wat ons te wachten stond.

Socialiseren

Iets wat je heel veel hoort als je een pup hebt, is dat socialiseren erg belangrijk is. Je kunt daar eigenlijk niet vroeg genoeg mee beginnen. Socialiseren is niets anders dan de pup (of hond) introduceren tot allerlei situaties, mensen, dieren en dingen. Van zoiets simpels als een halsbandje omdoen, op bezoek gaan bij familie tot in de auto zitten en het geluid van de stofzuiger. Allemaal zaken die bij ons leven horen. Wij hebben Bollie daar direct aan laten wennen. Hij ging lekker met ons mee in de auto naar bijvoorbeeld mijn ouders en leerde al gauw dat een stofzuiger best een hard geluid maakt, maar dat die herriemaker helemaal niet eng is. Simpele dingen, maar wel heel belangrijk om later een zo makkelijk mogelijke en relaxte hond te hebben.

Pechvogel: hotspot!

Naast alle leuke en hilarische momenten, hadden we met Bollie ook een moment van pech. Vanuit het niets kreeg hij op bovenop zijn staart hotspot. Dit is een plaatselijke huidontsteking die erg jeukt en door likken, bijten en krabben steeds erger wordt. Heel sneu! Zoiets kan in elke uren ontstaan en in rap tempo verergeren. Gelukkig waren we er tijdig bij, maar het was geen pretje. We ontdekten het ‘s avonds toen we een soort van natte plek bovenop zijn staart zagen. Eerst dachten we nog dat dit door het buiten liggen kwam, maar toen we goed keken zagen we een soort etterige plek die ook stonk. Foute boel!

De volgende ochtend om 08.00 uur hebben we direct de dierenarts gebeld en om 09.00 uur stond ik samen met Bollie bij ze op de stoep. Het was inderdaad hotspot. De plek werd voorzichtig kaalgeschoren, ontsmet en schoongemaakt. Bollie kreeg een injectie voor de jeuk, een zalfje om thuis de plek mee in te smeren, een antibioticakuur en als klap op de vuurpijl een kapje zodat hij de plek niet verder kon verergeren. De arme drommel. We hadden echt met hem te doen, maar ook met kapje om was Bollie prima in staat om lekker te chillen. Na ongeveer 3 of 4 dagen kon het kapje al af en was de wond al een heel stuk genezen. Gelukkig voor hem hielp de zalf heel snel en zagen we binnen een dag dat de ontsteking afnam. Een pak van ons hart.

Wij hebben trouwens gekozen om een dierenverzekering af te sluiten bij Reaal (no spon!), voordat we Bollie kregen. Het berner sennenras staat bekend om de nodige gezondheidsklachten, zeker als ze ouder worden. We hadden niet verwacht dat we al zo snel onze premie voor het eerste jaar eruit zouden halen, haha! Maar het was wel heel fijn dat we financieel gezien een goede keuze hebben gemaakt en alle kosten terugkregen van de verzekering. Een paar honderd euro is er namelijk niets bij. Al helemaal niet omdat Bollie een grote hond is. En een grote hond betekent: hogere kosten.

Bollie 7 maanden: van pup naar puber

Inmiddels is Bollie alweer ruim 7 maanden. Het donzige haarballetje heeft plaatsgemaakt voor een stoere en soms iets wat eigenwijze puber. Wat gaat het snel! Als ik nu naar de puppyfoto’s kijk die Daniëlle van DaKo Fotografie heeft gemaakt, dan kan ik bijna niet geloven dat dat Bollie op de foto is. In relatief korte tijd is hij zo hard gegroeid. Dat groeiproces gaat ongelooflijk snel. Zo snel dat Wout en ik wel eens zeiden dat we zijn botjes hoorden kraken. Van al dat groeien, kon Bollie soms echt wel een beetje vervelend zijn. Dat is met 1 á 2 kilo per week eigenlijk ook niet zo gek. Moet je voorstellen dat jezelf 1 á 2 kilo per week groeit. Dat is echt bizar! Even voor de goede orde – voordat ik bezorgde reacties krijg – de 2 kilo per week was enkel in zijn groeispurt en dat is heel normaal.

Puppybegeleiding bij de dierenarts

Bij de laatste dierenartscontrole tikte de weegschaal 51.25 kilo aan. Zijn bouw is fors, maar als je naar zijn vader en moeder kijkt dan klopt dat wel. Het wordt ook een flinke jongen! Nog een leuk weetje is dat we voor puppybegeleiding bij de dierenarts hebben gekozen. Dit houdt in dat we elke maand of periode van X weken met Bollie naar de dierenarts gaan.

Deze bezoekjes duren iets langer dan normaal, omdat er speciale aandacht is voor een positieve ervaring. Met speeltjes en snacks laten we Bollie spelenderwijs gewend raken aan dierenartsbezoekjes. Daarbij horen ook handelingen als in de oortjes kijken en overal voelen. Door dit periodiek te herhalen, is dat straks voor hem allemaal normaal. Een bezoekje aan de dierenarts is dan niet alleen een plek waar ze je ‘pijn’ doen, maar ook waar je aandacht krijgt en snoepjes. De tijd die we investeren in die positieve ervaring bij de dierenarts maakt dat bezoekjes aan de dierenarts ook heel relaxed zijn voor ons én voor Bollie.

Alle dames bij Dierenkliniek Brielle zijn ontzettend lief en volgens mij stiekem ook een beetje verliefd op onze doebes. Als we met Bollie binnenlopen krijgt hij behoorlijk wat aaitjes en koekjes. Het leuke is ook dat zij door de puppybegeleiding Bollie zien opgroeien. Zijn ontwikkeling wordt dus heel goed in de gaten gehouden, wat wij heel prettig vinden. Het is mooi om zijn groeicurve in het systeem te zien.

Op naar de 8 maanden

Zo, wat een verhaal. En wat een update! Het is een behoorlijk artikel geworden en ik hoop dus van harte dat jullie deze blog met plezier hebben gelezen. Laat het gerust weten als je vragen hebt over Bollie, zijn opvoeding of wat dan ook. Je kunt een reactie plaatsen onder deze blog, of even een mailtje sturen naar amanda@mindandbeauty.nl/. Oh, en via social media kan natuurlijk ook nog! Om deze blog geheel in stijl af te sluiten, hieronder nog een nog mooie lentefoto van Bollies tweede fotoshoot (door Daniëlle van DaKo Fotografie). Tot de volgende (p)update!

Liefs,
Amanda & een pootje van Bollie

Deze artikelen vind je denk ik ook leuk om te lezen:

• Deze mooi dingen brengt Bollie in ons leven
• Puppy fotoshoot? Mijn ervaring: zeker doen!
• Berner sennen puppy – (P)update augustus 2019

Dit artikel bevat affiliate links.