Soms heb ik zin om even onbeschaamd te klagen. Over alles wat los en vast zit. Gewoon omdat het kan en omdat ik het kwijt moet. Opkroppen is niet goed toch? Daarom ga ik vandaag even lekker ongenuanceerd zeiken. En als je geen zin hebt in al dat gezeur, nou dan lees je deze blog gewoon even niet 😉 No hard feelings! Aan al deze dingen heb ik een gruwelijke hekel, gaan mijn nekharen recht overeind staan, krommen mijn tenen en komt de stoom uit mijn oren. Ik ga los en uit al mijn frustraties in deze blog. Misschien herkennen jullie wel dingen!

Afspraken niet nakomen

Van die mensen die het ene zeggen, maar het andere doen. Of het op het laatste moment gewoon laten afweten, inclusief een radiostilte. Waarom? Maak dan ook geen afspraak, zeg dan niets toe. Aaargh!

Smoesjes

Een leugentje om bestwil is prima, maar sommige mensen hebben echt voor élk dingetje een excuus of een smoes. Soms vraag ik me af hoe ze het überhaupt verzinnen! Waar halen ze het vandaan? En dan nog, hoe onthoud je het allemaal? Wees gewoon eerlijk! Scheelt een hoop frustratie én onthouden.

Als er geen chocolade in huis is

Ken je dat, je hebt onwijs zin in een stukje chocolade loopt naar de kast en… GEEN CHOCOLADE! Bij mij is het huis dan echt te klein. Wat het erge is, ik koop altijd een reep chocolade voor ‘noodgevallen’ voor mezelf en vaak eet iemand anders het op. En als ik dan trek heb ik een stukje chocolade, pies ik naast de pot. Geloof me, je wilt me dan niet meemaken!

Mensen die met de credits van iemand anders pronken

Dit vind ik wel zó vals. Met de credits van een ander gaan lopen pronken. Vals, achterbaks, laag en daarnaast ook gewoon ontzettend zielig. Dat je op die manier hoger op wilt komen of beter, leuker of slimmer wilt overkomen, bah! Vroeg of laat val je toch door de mand. En ik hoop dat je hard valt!

Mensen die conclusies trekken (of uitspraken doen) zonder de gehele waarheid te weten

Dit komt met name voor in het roddelcircuit. Een goede roddel op zijn tijd daar ben ik zelf ook niet vies van, maar ik heb wel een grens! Zo lang je maar één kant van het verhaal hebt gehoord, mag je niet oordelen of uitspraken doen over en voor een ander. Jij bent immers die persoon niet! Jouw normen en waarden zijn anders. Het is lekker makkelijk oordelen, maar eigenlijk zijn die mensen gewoon heel sneu!

Wanneer je ontzettend je best doet, maar dit niet wordt gewaardeerd

Ik hoef echt niet voor elk dingetje wat ik doe een schouderklopje of een compliment hoor, maar voor sommigen mensen is het gewoon nooit goed genoeg. Je mag veeleisend zijn – dat ben ik ook! – maar af en toe kan er best een bedankje vanaf. Dat motiveert ook weer om verder te gaan! What goes around, comes around.

Doen alsof…

Een breed begrip, maar hiermee bedoel ik doen alsof je iets leuk vindt wat niet zo is, doen alsof je iemand bent, die je niet bent. Het is gemaakt of, heel direct gezegd, nep. En ik hou niet van neppe mensen of dingen! Ik kan niet zeggen dat ik iets mooi vind als dat niet zo is. Als iemand vraagt naar mijn mening, krijgt die persoon mijn eerlijke mening. Ik kwets iemand niet en ben zeker ook niet onaardig, want je kunt op een hele nette manier je mening geven.

Kleinerende zinnen

Dit vind ik toch wel zo verschrikkelijk! Zinnen als ‘Je moet nog veel leren’, ‘Je komt pas net kijken’, ‘Laat dat maar aan de professionals over’, ‘Voor een vrouw heb je goed werk geleverd’, ‘Dat snap jij toch niet’ en ga zo maar door. Het laat mijn bloed koken! Hoe zou jij het vinden als iemand dat tegen jou zou zeggen? Je bent dan bewust iemand aan het kleineren en wat verdien je dan? Een ongelooflijk pak slaag! En wat heb je dan nodig? Een lesje ‘Hoe ga ik fatsoenlijk om met mensen’.

Verkleinende woordjes

Dit ligt in het verlengde van ‘kleinerende zinnetjes’, maar ook verkleinende woordjes vind ik bloed irritant. Als een onbekende bewust tegen mij ‘meisje’ zegt, dan denk ik ‘Je hebt het verdomme wel tegen een volwassen vrouw hoor’. Nee, ik vind dat niet leuk of fijn. Iemand anders misschien wel, maar ik niet. Punt. Bij een wat ouder iemand (boven de 70 jaar) zie ik het door de vingers, maar iemand anders hoeft het echt niet tegen mij te zeggen. Met uitzondering van mijn familie, die mogen het wel maar dan weet ik ook hoe ze het bedoelen. Dan is het liefkozend bedoeld, maar voor alle ander mensen: just don’t!

Zo, dat lucht op! Waar kunnen jullie absoluut niet tegen en willen jullie even over klagen? Het mag nu!

Liefs,
Amanda

Deze artikelen vind je denk ik ook leuk om te lezen:

• De voordelen van parttime werken voor mij
• Wat ik heb geleerd van mijn eigen webshop
• Het meest rare sollicitatiegesprek wat ik ooit heb gehad